Santiago

In Santiago hadden we echt het rijke luizen leventje. Door dure malls slenteren, ons laten uitnodigen om uiteten te gaan met familie van Martijn en we hadden natuurlijk een villa met zwembad. De eerste dagen hebben we een lekker genikst. Beetje gezwommen in het zwembad, op de scooter boodschappen gedaan en lekker gegeten en gedronken. Natuurlijk moesten we ook het nachtleven van Santiago ontdekken. Dat was helemaal top, op reaggeton dansen en de salsa maar eens proberen te dansen. De salsa ziet er zo makkelijk en soepel uit, maar ik ben nog wel een beetje een houten klaas xD.
We zijn ook nog naar de film geweest. Dat is wel heel maf, het was Engels gesproken en natuurlijk Spaans ondertiteld, maar uit automatisme lees je de ondertiteling mee. In het begin heel verwarrend, maar wel een goede oefening.
Van een oom van Martijn hadden we de tip gekregen om naar Pichilemu te gaan, het door buitenlandse toeriste onontdekte surfparadijs. Geweldige plek, het dorpje had een heerlijk relaxed surfdude sfeertje. De eerste dag namen we surf-les van 2 uur. En tot onze verbazing lukte het ons beide om de eerste keer al te staan. Nou speelden we wel een beetje vals. De surfinstructor hield je plank namelijk vast terwijl je er op lag en wachte dan op een goede golf, waarna hij je met de golf meeduwde. Maar toch, we waren gelijk helemaal overmoedigd en besloten dat we de volgende dag geen les meer nodig hadden. Om 12 uur lagen we in het water. Zonder hulp bleek het toch wel echt lastiger te zijn. Maar na vele kopjes onder en stuntelig gepeddel, lukte het ons beide steeds vaker om te gaan staan. Dat gaf zo'n kick en tegelijkertijd was het ook een heerlijk relaxed gevoel. Want je gaat verdomd hard, maar je doet eigenlijk niks. 5 uur later waren we helemaal kapot, overal kramp en spierpijn.
Vervolgens zijn we naar Valparaiso gegaan. Een havenstad die in een soort kom ligt. We kwamen daar zonder plan aan, we hadden geen kaart van de stad en we wisten niet eens waar het Plaza de Armas was. Gelukkig kregen we een briljante tip van een buschauffeur. Hij raadde ons aan om een bepaalde buslijn te nemen en die gewoon helemaal te volgen. Zo gezegd, zo gedaan. De bus ging gelijk de berg op, met een slingerweggetje kris kras door allemaal vrolijk gekleurde huisjes. Het deed ons allebei heel erg denken aan ... maar dan wel veilig. We kwamen uiteindelijk uit bij de haven, wat meer een toeristische attractie was dan een bedrijvige haven. Maar het zag er alsnog indrukwekkend uit. Daarna gingen we naar Viña del Mar, dat tegen Valparaiso aan ligt. Een nicht van Martijn was daar met haar vriendinnen aan het feesten en had ons ook uitgenodigd. Ze hadden nog 2 banken over. Dat was ook ontzettend leuk. Daarna zijn we weer naar Santiago gegaan en hebben onze laatste dagen daar lekker de toerist uitgehangen.