Chileens paradijsje

Ik ben hier alweer 2 weken en het blijft heerlijk. 

De eerste week was de moeder van Martijn er ook, was heel gezellig om Barbara weer te zien. 
Toen ik hier aankwam viel ik gelijk met mijn neus in de boter, er was namelijk een asado aan de gang. Een asado is een barbeque met een belachelijke hoeveelheid vlees, oftewel geweldig. 2 dagen daarna had ik mijn 'ontgroeningsasado' op zijn Patagonisch met een lammetje en veel wijn. In een paar dagen hier heb ik al bijna evenveel vlees op als de vorige 2 maanden in Argentinië. 
Ik ben ook naar marmergrotten gegaan die hier in het meer liggen, nog wel dik anderhalf uur rijden. Het was prachtig om te zien, omdat het water hier zo helder is zijn er door het licht, het water en het marmer allemaal kleuren te zien. Toen we terug kwamen wachtte er natuurlijk weer een asado op me. Deze keer was het wel specialer, omdat we zelf het lammetje hadden geslacht, gevild en klaargemaakt. Dat was wel even iets anders dan in de supermarkt naar het vriesschap gaan voor kant-en-klare biefstukjes van het lam. Ondanks dat ik het wel zielig vond voor het arme lammetje ben ik geen vegetariër geworden. Wat ik wel te ver vond gaan was het drinken/eten van het halfgestolde lammetjesbloed wat ze hier dus doen. Ik heb een hapje geprobeerd, maar dat net zo snel weer uitgespuugd. Helaas ik ben geen echte 'hombre gaucho'. 
Daarna een aantal dagen wat meer gewerkt en ik kan nu lasso werpen!! Tot nu alleen nog maar boomstronken gevangen, maar ik ben bijna klaar voor de paarden. 
Eergister ben ik gaan vissen met Martijn en de handyman Cèsar. En jawel hoor, ik had beet! Een zalmforel naar binnen gehaald. Natuurlijk op de foto met mijn eerste vis. En na het lammetje was een vis helemaal makkelijk klaar te maken. Het was goddelijk. Wijntje erbij en klaar. Gister met Martijn te paard naar een waterval in de buurt gegaan, mijn eerste echte paardrijtocht. We hadden ook een missie, we moesten een pad terug vinden. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want ineens was de weg weg. Toen zijn we bij de waterval omhoog geklommen en hebben we met een prachtig uitzicht en het kabaal van de waterval op de achtergrond lekker gelunched.Ook geef ik jullie een kleine tussenstand over mijn Spaans, het is nog vrij belabberd en mijn standaardzinnetje blijft nog steeds: no lo intiendo (ik begrijp het niet). Maar het wordt toch wel langzaam beter. Ik ben nu ook in de Spaanse versie van Harry Potter aan het lezen. Dus ik blijf de moed erin houden.                                      Het werken hier is trouwens ook goed te overleven, het is soms een beetje aanpoten, maar ik heb de taak van ober in de avond op me genomen (dat is niet zwaar, maar wel leuk). Dus ik vermaak me goed met alles hier.

Liefs Stijn